Eibarko euskara hiztegia
1. famau
1.
famatze
[famatu]
.
du
ad.
(
TE).
Ensalzar,
dar fama,
hacer(se) famoso,-a.
Aittuak famatzen dabe ardau zuri hau. / Los entendidos ensalzan este vino blanco. /
Haxe jokua irabaztia izan zan haren famatzia. / El ganar aquel juego fue su hacerse famoso.
2. famau
2.
[famatu]
.
izond.
(
TE).
Famoso,-a,
célebre.
Gayarre, kantari famaua zan. / Gayarre, fue famoso cantor. /
"Iriarena"bertso famatuak, alde guztietan ezautzen dira. (Zirik 94).
Ik.
aittu,
entzute haundiko,
entzun.